Moja babcia mówiła mi: „Nie pozwól, aby twoje patelnie świeciły jaśniej niż ty sama. Nie traktuj sprzątania domu tak poważnie!”

Kiedy zostałam żoną, spędzałam co najmniej 5 godzin dziennie na dbaniu o to, by wszystko było czyste, na wypadek, gdyby ktoś miał przyjść do mnie do domu. Ale potem, po słowach mojej babci, zauważyłam, że wszyscy ci, dla których tak starałam się być wzorową gospodynią, to bardzo zajęci ludzie.

Oni spacerują, odpoczywają, cieszą się pracą i życiem, nie tłumacząc się nikomu!

Nagle zrozumiałam, że i ja nie muszę nikomu tłumaczyć swojej sytuacji domowej.

Ludzi nie interesuje, co robię w domu przez cały dzień. Ludzie pozwalają sobie na odpoczynek, zabawę i radość z życia.

Kurz można ścierać raz w tygodniu, a ważniejsze jest, aby mieć czas na namalowanie obrazu lub napisanie wiersza, pogłaskanie kota lub zabawę z psem, spacer lub odwiedziny u przyjaciela, przygotowanie czegoś wykwintnego i smacznego, podlanie ulubionych roślin.

Daj sobie czas na opalanie się na plaży lub wspinaczkę po górach, baw się z dziećmi, słuchaj muzyki, czytaj książki, interesuj się i ciesz się życiem.

Pamiętaj, że póki jesteś młoda, jest wiele rzeczy, które możesz teraz łatwo zrobić, a które będą trudniejsze do zrobienia w późniejszym wieku.

I kiedy odejdziesz, a wszyscy kiedyś odejdziemy, ostatecznie też staniesz się kurzem!

Nikt nie będzie pamiętał, jak często biegałaś z odkurzaczem po domu, ale zapamiętają twój uśmiech, blask twoich oczu, bezinteresowną przyjaźń, radość i to, czego niewidocznie uczyłaś mądrością swojego życia.