NIE MAM JUŻ SIŁ, ŻEBY TO ZNOSIĆ. GDZIE MOGĘ ODDAĆ STARSZĄ MAMĘ

Nie mogę już tego znosić. Myślałam, że to nie będzie problemem, ale teraz po prostu nie mam już sił.

Podzielę się z wami swoją historią:

Jestem drugim dzieckiem w rodzinie. Mam starszego brata o 3 lata. Mama urodziła nas stosunkowo późno, ale nie miało to wpływu na nasze zdrowie czy wychowanie. Gdy mama miała 42 lata, po raz pierwszy urodziła dziecko. Dla niej i taty to było długo oczekiwane dziecko, ponieważ mama przez długi czas nie mogła zajść w ciążę.

Po 3 latach przyszłam ja na świat. Mama urodziła mnie, mając 45 lat. Wiek mamy zawsze dawał o sobie znać, a my z bratem odczuwaliśmy pewne skutki uboczne wychowania od starszego pokolenia, ale ogólnie nie mieliśmy na co narzekać. Gdy miałam 17 lat, tata odszedł z życia. Mama długo nie mogła się z tym pogodzić, dla nas z bratem to też była ogromna strata, ale razem przetrwaliśmy ten ból i kontynuowaliśmy życie.

Brat skończył studia, zdobył wykształcenie wyższe i został zaproszony do pracy w Ameryce, gdzie mieszka do dziś. Ja zostałam pracować w ojczyźnie. Teraz mama ma już 78 lat i potrzebuje niemal całodobowej opieki, więc zabrałam ją do siebie. W takim wieku człowiek jest gorszy niż dziecko. Często zostawia włączone żelazko, chociaż zawsze jej mówiłam, że nie potrzebuję pomocy w prasowaniu.

Również ciągle próbuje coś gotować, ale w tym wieku już nic jej nie wychodzi, ale wstyd mi jej o tym powiedzieć. A jej zapomnienia stają się coraz bardziej przerażające. Pewnego razu wyszła z domu i zapomniała, dokąd ma wrócić. Długo jej szukałam, aż moja znajoma do mnie zadzwoniła.

Boję się pomyśleć, dokąd by poszła, gdyby moja znajoma jej nie spotkała. Opieka nad starszą osobą jest bardzo ciężka i chcę żyć własnym życiem. Nie mam już sił to znosić. Ja również nie jestem już młoda, a całe życie muszę opiekować się to dziećmi, to teraz mamą. Nie wiem, gdzie można oddać starszą mamę, ale moje cierpliwość wkrótce się skończy.