Każdemu przysługuje swój czas. To najważniejsza prawda, którą powinni zrozumieć wszyscy rodzice!

Gdy twoje dziecko skończy około 12 lat (+/-), będzie to oznaczać, że spędziłeś już z nim około 75% wspólnego czasu.

Gdy mu się skończy 18 lat, z tyłu pozostanie aż 90% wspólnego czasu. To prawda, którą rodzice zrozumieją dopiero później.

To co cię czeka później to okresowe spotkania i rozmowy. Nie będzie już tak jak w dzieciństwie: wspólne wakacje, ferie, wyjścia do parku na lody czy po prostu wieczorne spacery.

Nie będzie wspólnych wieczorów i śniadań, oglądania kreskówek, zabaw w chowanego, budowania konstrukcji i tak dalej. Wszystko to stanie się wspomnieniem! To norma życia, którą określa znane wszystkim oddzielenie się osoby od rodziców.

Twoje dzieci będą żyć swoim własnym życiem. I tak powinno być! Będą tworzyć swoje rodziny, rodzić własne dzieci, je wychowywać.

Będą mieć swoje prywatne wartości, ale będą się nimi dzielić już nie z tobą, a ze swoimi żonami lub mężami. Ty będziesz, być może, gościem w ich własnym życiu.

Nigdy nie przestaną cię kochać, ale już nie będziesz najważniejszą osobą w ich życiu. Nie będziesz już ich centrum, sercem i miłością, jakimi byłeś dla nich w dzieciństwie. I to jest normalne!

Podczas gdy teraz mówisz swojemu dziecku: “Nie teraz”, “Później”, “Kiedyś”, tracisz to najcenniejsze, czego nigdy i za żadne pieniądze nie odzyskasz!

Dla dzieci już nigdy nie będzie 5, 8, 10, 11 lat. Nigdy! Staniesz się częścią ich życiowej historii, ludźmi, którzy im je podarowali. Wtedy nadejdzie czas na samorealizację, poszukiwanie nowych sensów, odpoczynek, przyjaźnie i wiele więcej.

Ale jeśli przegapisz najcenniejszy okres wspólnego życia z dzieckiem, prawdopodobnie będziesz próbować odrobić stracone, przyczepiając się do nich, zazdroszcząc, przeszkadzając im w budowaniu ich własnej dorosłej drogi. Niektórzy mogą próbować manipulacji i szantażu, obrażać się i niszczyć więź, która pozostała. Inni mogą sięgać po zastraszenie, bojąc się stracić swoje dziecko i niszcząc mu życie, nie zastanawiając się, że sami zignorowali najcenniejszy czas, który zostali obdarowani dla rodzicielstwa.

Każdemu przysługuje swój czas! Przyroda tak rozmieściła priorytety. Rodzice powinni być przy swoich dzieciach wtedy, kiedy są potrzebni, aby kochać, chronić, pielęgnować, chwalić, zachwycać się nimi, uczyć i potem z lekkim sercem wypuścić dziecko, kiedy nadejdzie czas!

Zastanów się, czy teraz nie zaniedbujesz najcenniejszego czasu i ile go jeszcze pozostało.