Wschodnia przypowieść o najcenniejszym w życiu: “Pierwsza żona – to nasza dusza…”

Sens życia w jednej historii.

Sułtan miał cztery żony, ale największą uwagę poświęcał ostatniej – najmłodszej. I to nie dziwne, bo była jeszcze młoda, delikatna i czuła. Wszystkie najcenniejsze skarby i tkaniny były dla niej.

Nie zaniedbywał również swojej trzeciej żony. Jej uroda oczarowała go w jednej chwili. Ta wyjątkowa piękność podróżowała z sułtanem, ponieważ chciał, aby wszyscy widzieli jej urodę. Sułtana również prześladował strach, że może ona znaleźć kogoś innego i go opuścić.

Miłość sułtana odnosiła się również do drugiej żony. Była to sprytna i błyskotliwa żona, ale jej rozum zawsze pomagał sułtanowi wyjść z trudnych sytuacji. Była jego zaufaną osobą i doradcą.

Najstarsza żona nie była jego wyborem – była spadkobierczynią po starszym zmarłym bracie. Jednakże, szczerze pokochała swojego sułtana i robiła wszystko dla jego dobra. Lata mijały, ale nigdy nie czuła odwzajemnienia.

Sułtan po wyprawie doznał ciężkiego uszkodzenia i zrozumiał, że nadszedł jego czas. Zdał sobie sprawę, że jego życie było pełne luksusów, ale umierał sam, bez niczego. Wtedy wezwał swoją czwartą żonę:

• Jesteś sensem mojego życia, oddałem ci całą miłość i nie tylko: wszystkie bogactwa i luksusy były twoje. Czuję, że opuszczam ten świat… Czy pójdziesz ze mną?
• Nigdy w życiu! – odpowiedziała czwarta żona i już więcej nie odwiedziła męża. Sułtan był rozczarowany.

Następnie zwrócił się do swojej trzeciej żony:

• Twoje piękno oczarowało moje serce. Chcę, żebyś zawsze była ze mną, nawet w krainie umarłych.
• Nie! – odpowiedziała trzecia żona. – Gdy umrzesz, nie zostanę sama.

Te słowa jeszcze bardziej zraniły jego serce. Wtedy zwrócił się do swojej drugiej żony:

• Przez całe życie byłaś moim oparciem, pomagałaś mi w trudnych sytuacjach. Nie opuszczaj mnie teraz, pójdź ze mną na niebiosa?
• Tym razem nie mogę ci w niczym pomóc, – odpowiedziała druga żona.
• Pochowam cię z należytym szacunkiem.

Sułtan zawiedziony był swoimi żonami, ale w tym momencie usłyszał głos z kąta:

• Kochanie, pójdę z tobą!

Sułtan spojrzał na swoją pierwszą żonę, która płakała, i powiedział:

• Żałuję, że nie poświęcałem ci uwagi za życia. Przebacz mi.

Wszystkie te cztery żony są symbolami naszego życia:

Czwarta żona to nasze ciało: bez względu na to, ile siły i bogactwa w nie inwestujemy, i tak zostawiamy je na ziemi.

Trzecia żona to nasza kariera, bogactwo, społeczne statusy. Wszystko, co osiągnęliśmy w ciągu życia, pozostanie innym.

Druga żona to nasza rodzina i krewni. Naprawdę nas kochają i pomagają nam przez całe życie, ale po śmierci jedyną rzeczą, którą mogą zrobić, jest pochować nasze ciało.

Pierwsza żona to nasza dusza, jedyna, która pozostaje z nami po śmierci.

Dlatego nie zapominajmy o nią za życia!

Czy zgadzasz się z tą przypowieścią?